Basilique Notre-Dame de Montréal
Nadat de nederzetting van Montreal in 1642 was gesticht, is in 1672 begonnen met de bouw van de eerste kerk op het Île de Montréal (het eiland Montreal). Een aantal keren werd de kerk verbouwd en vergroot, maar door de snelle groei van Montreal werd de kerk toch te klein. Met de bouw van de veel grotere Basilique Notre-Dame de Montréal (Basiliek Onze Lieve Vrouw van Montreal) werd gestart in 1824. De bouwopdracht was verleend aan James O'Donnell, een Ier uit New York. De inwijding van de Basiliek volgde na vijf jaar op 7 juni 1828 . De kerk was gelijk de grootste van het Noord Amerikaanse continent en zou dat ook 60 jaar blijven. In 1830 overleed O'Donnell en hij is de enige persoon die in de crypte van de kerk werd begraven. Omdat de kerk erg groot was werd tussen 1888 en 1891 aan de oostzijde een meer intieme kapel gebouwd, de Kapel van het Heilig Hart (Chapelle du Sacre-Cœur). Op 8 december 1978 werd de kapel door een brand verwoest, op basis van oude foto's en tekeningen kon de kapel in de eropvolgende jaren worden hersteld. In 1982 verleende paus Johannes Paulus II de kerk de titel van basilica minor. Dit is een eretitel voor een rooms-katholiek kerkgebouw met een uitzonderlijke betekenis. Kerken met deze eretitel worden basiliek genoemd.